„Crvenkapa“ Igora Bojovića nudi, u dramaturskom smislu, mnogo više od lutkarskog teatra na koji smo navikli, izmiče tradicionalnoj kategorizaciji koja podrazumijeva određenu vrstu lutaka i uzrast publike. On smjelo i vješto u priču, koju vjerovatno među prvima, najčešće čuje svako dijete, uvodi nove likove, asocira na dramske klasike, crtani film, otvara mogućnost drugačijih lutaka i nekonvencionalne muzičke podrške. Od Diznija do Šekspira… Nadasve, nudi glumcima prostor za radost „igranja i pjevanja“.
Mora li Crvenkapa de se plaši Vuka, baš? Ko je tata i zašto ga nema u bajci? Autorski tim ove predstave je „surfovao“ na talasu pozitivne energije, uz potrebu da početak rada Nikšićkog lutkarskog pozorišta „Šćućkin“ u okviru filantropske djelatnosti Fondacije „Ćano Koprivica“ učini plodnijim i svečanijim, prije svega na radost mnogobrojne dječije publike.